Gazeteci İsmail Başaran'ın ardından
AHMET SEVEN SAMSUN BÜLTEN
Samsunun duayen Gazetecilerinden İsmail Başaran vefat etti.
Vefat haberini duyunca üzüldüm.
Genç değil belki fakat yaşlı da sayılmayacak bir yaşta hayata veda etti.
O hep dostlarıyla dost olmasını, onlarla ağlayıp gülmesini bildi.
Onun kuşağı gazetecilik'ten geliyor.
Genzinde matbaa kokusu kağıt kokusu mürekep kokusu taşıyanlardandı.
O gazeteciliğin en güzel yıllarını yaşadı.
Acısını da çekti keyfini de sürdü.
Buna inanıyorum.
Çünkü onun gazeteciliğe adım attığı yıllar gazetecilerin itibar gördüğü yıllardı.
Ve gazeteci'de gazeteciydi...
İsmail abi beşikten mezara gazeteci olduğunu bir kez daha ispat etti.
Sonuna kadar sürdürdüğü mesleğini ölürken veda edebildi.
Gazetecilik mesleği hiç bir zaman artık bizden iş geçti dedirtmiyor.
Böyle bir meslek işte.
Sevmesen yapamazsın.
O seni istemese orada bir dakika bile kalamazsın.
Samsun'un sevilen gazetecilerinden Osman Kara, Avni Demir ismi yanyana gelince üçüncüsü mutlaka İsmail Başaran olurdu.
Demek istediğim bu isimler çayda çorbada, sevinçte tasada hep yanyana olurlardı.
Çevresiyle çok güzel dostlukları olduğunu biliyorum.
Bu bakımdan her birine ayrıca sabırlar diliyorum.
İsmail Abi büyükle büyük küçükle küçük olmasını bilenlerdendi.
Bugün Samsunda gazetecilik yapan veya ayrılan çok arkadaşın üzerinde emeği vardır.
Espriliydi.
Esprili konuşmayı severdi.
Güzel veciz sözlere hastaydı.
Çoğu defa yazdığım sözleri izin alarak yazısına eklemişti.
Kibardı beyefendiydi.
Samsun usta bir gazeteciyi, gazeteciler ağabeyini kaybetti.
Ben de gazeteci bir dostumu, ağabeyimi kaybettim.
Allah Rahmet eylesin.
Köşe yazısı yazdığı Halk Gazetesine;
Samsun Basın Camiasına;
Yakınlarına ve sevenlerine başsağlığı diliyorum.
