Ahmet SEVEN
Daha öncede dinlemiştim. Üsküdar kabristanlığında meftun bir "Yuh Baba"varmış. Kabristanlığa giden yol dükkânının önünden geçermiş. Yoldan geçen bir tabut görünce bakar sonrada seslice "Yuh" dermiş.
Onun böyle davranmasına kırılan komşusu: 'Sen buradan geçen cenazelere yuh diyor, onları incitiyorsun. Bir gün sen öldüğünde bende senin başkalarına yaptığın gibi çıkıp dükkânımın önüne sana da yuh diyeceğim'
Yuh baba aldırmamış bu söze. Hatta tebessüm bile etmiş. Gün gelmiş yuh baba da göçmüş baki âleme. Onu da omuzlara alıp kabristanlığın yolunu tutmuşlar. Tam dükkânının önünden geçerken komşusu verdiği söz üzere haykırmış; 'Şimdiye kadar buradan gelip geçen ölülere hep sen yuh dedin. Şimdi bende sana diyorum "Yuh"
İşte tam burada yuh baba tabutundan doğrulup son bir defa komşusuna bakmış ve "Eğer ben de onlar gibi gidiyorsam, evet bana da yuh" Sonrada çekilmiş tabutuna.
Dünyaya gelmek elimizde değil, fakat nasıl ayrılmak elimizde. Asil doğmamış olabiliriz fakat asil ölmeyi becerebiliriz.
A.Nihat Asya öyle diyordu "Onlar asil doğmuşlar çocuğum biz de asil ölmek isteriz"
Bir gün ardımızdan 'yuh' da çekilebilir 'eyvah'da.
Nasıl söylenmesini istiyorsanız öyle yaşayın.