Ne tarafa bakarsanız bakın bir israftır almış başını gidiyor.
Bir fincan kahve için 4-50 Tl ödüyor.
Özellikle turistik otellerde baş döndürücü yemek israfı yaşanıyor.
Dökme kahvaltı adı altında güzelim gıdalar çöpe gidiyor.
İşletmeler israf edilen yiyecekleri dökecek yer bulamıyorlar.
Ekmek israfı yıllarca kangrene dönüşmüş acımız.
İsraf bunlarla bitmiyor ki...
Bir giydiğini bir daha giymeyenleri mi...
Su, elektrik, yakıt israfı hangi birini sayalım.
Faturaya yansıyınca feryadı koparıyor.
Bir kapıda tek araba bulunamazken şimdi karısında ayrı kocasında ayrı çocuğunda ayrı araba var.
Bu arabalar ihtiyaç olmaktan çıkıp kocaman oyuncaklar haline dönüştü.
Herkes istiyor ki bir arabası olsun.
Sonra lüks olsun. Modeli yüksek olsun.
Birkaç kilometrelik yola özel aracıyla gitmeye alışanlar elbette şimdi bunun karşılığını ödeyeceksiniz.
Yerken yiyorsunuz da...
Cep telefonlarına verilen binlerce lirayı nereye koyacağız.
Turistik yörelerde bir bardak suya ödenen 100 Tl. yi görmezden mi geleceğiz.
Tamam da bütün bu işler nasıl olacak.
Sabahtan akşama kadar zam üzerinden eleştiri yapanların yarıdan fazlası ekonomik imkanı olanlar.
Peki yoksulluk sınırında yaşayanlar ne yapsın?
Onlar da ister istemez bu israfçı kesime ayak uyduruyor.
Bu memleketin başlıca sorunu israftır kardeşim.
Yiyecek içeceği giyeceğe mal bulmuş mağribi gibi saldırıp ardından harcamalar bütçenin altında kalınca çığırtkanlık yapmayacaksın.
Bir de devlet kurumlarına bakın. Orada da çığırından çıkmış harcamalara rastlıyorsunuz. Hele belediyeler? Koltuk beğenmeyen Başkanlar...Makam araçlarına milyonluk yatırım yapanlar...
Dert bir değil ki, hangi birine ağlayacaksınız.
Acilen bu işi ele almak gerekiyor.
İsrafı önleyin gerisi kolay.
İsterse bir deneyin...
Tekrar söylüyorum. Bu ülkenin başlıca sorunu israftır. İsraf önlenmedikçe alınan hiç bir tedbir işe yaramayacaktır. Günde bir paket sigara içmenin faturasını görmezden gelemezsiniz. Olmuyorsa bırakacaksınız. Her şeyin istediğin gibi olmuyor. Şimdi keyif zamanı değil.
